نقش ارسشگذاری اقتصادی منابع دریایی در توسعه پایدار دریا محور

ارزشگذاری اقتصادی منابع طبیعی در مطالعات مختلفی بکار گرفته شده است که با توجه به نقاط ضعف و قوت آن، کماکان از ارکان اساسی تصمیم گیری برای حفاظت از منابع طبیعی و گون ههای جانوری است. در تحلی لهای هزینه-فایده بدون دانستن رقم پولی ارزش منابع طبیعی و اکوسیستم ها نمی توان در سیاستگذاری های توسعه در جهت توسعه پایدار قدمی برداشت چراکه پولی شدن ارزش منابع طبیعی منجر به بازاری شدن آن و وارد شدن در ابزارهای سیاستگذاری م یشود. در بخش دریاها و اقیانو سها به دلیل اینکه در روی کره زمین، در ارتباط با یکدیگر هستند و اثرات فعالیت انسانی در یک منطقه ساحلی م یتواند تا کیلومترها دورتر در مناطق دیگر آشکار شود، اهمیت مدیریت یکپارچه سواحل و حفاظت از منابع دریایی و توسعه پایدار دریا محور بسیار با اهمی تتر م یشود. کشورهایی که در زمینه ارزشگذاری اقتصادی منابع دریایی کارهای متعدد و موثری انجام داده اند، قادرند با در نظر گرفتن این ارز شها تصمیمات توسعه ای پایداری در سواحل اتخاذ نمایند. در ایران نیز در سالهای اخیر به این امر مهم اقدام شده است که بیشتر در اکوسیست مهای خشکی ارزشگذاری اقتصادی انجام شده است. به منظور نشان دادن اهمیت ارزشگذاری اقتصادی در توسعه پایدار دریا محور، در این مقاله با تلفیق تعاریف اقتصادی و توسعه پایدار و ارزشگذاری اقتصادی، به اهمیت این ارقام پولی در حفاظت از اکوسیستم های دریایی پرداخته شده که در این راستا به دو مطالعه از ارزشگذاری آبسنگ های مرجانی جزیره کیش و جنگ لهای مانگرو پارک ملی نایبند در استان بوشهر اشاره شده و یک مطالعه حافظت از خوک دریایی در یونان اشاره شده است. نتایج مبین این است که بحث ارزشگذاری اقتصادی و جبران خسارت استفاد هکنندگان این منابع می تواند در حفاظت از آنها و توسعه پایدار نقش اساسی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارزش گذاری اقتصادی ، اکوسیستم های دریایی ، توسعه پایدار ، توسعه دریامحور