بررسی پتانسیل استفاده ازنواحی ساحلی به عنوان راهکاری برای توسعه پایدارآبزی پروری و تاثیرات آن برروی اکوسیستم

با توجه به رشد روز افزون جمعیت و نیاز به منابع پروتئین دریایی از یکسو و کاهش صید آبزیان از سوی دیگر، ضروری است که به طور مداوم به دنبال ابزار و روشهای تولید مناسب، مقرون به صرفه و پایدار در آبزی پروری بود. در این راستا برنامه ریزی ها بایستی به گونه ای باشند که اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از آبزی پروی نیز به حداقل برسد. مجموع این عوامل بر لزوم حرکت به سمت صنعت آبزی پروری پایدار تاکید میکنند. استفاده از نواحی ساحلی برای پرورش مستمر آبزیان به منظور ایجاد توسعه پایدار در آبزی پروری سال هاست که مورد توجه قرار گرفته است. اما این فعالیت نیازمند یکسری مطالعات جامع اولیه به منظور بررسی کنش های آبزی پروری با دیگر کاربری های نواحی ساحلی، از جمله کشتیرانی و توریسم و همچنین مطالعه به منظور بررسی میزان آزاد شدن مواد مغذی به محیط های ساحلی، کنش های میان ماهیان وحشی، آبزی پروری و ماهیگیری، تاثیرات مزارع پرورش ماهی ساحلی بر روی ماهیان وحشی اکوسیستم و... می باشد. راه کار هایی نیز برای کاهش تداخل آبزی پروری و سایر کاربری ها اتخاذ شده است تا در صورت لزوم با انتقال آبزی پروری به نواحی دور از ساحل یا استفاده از قفس های غوطه ور در آب، آثار مخرب آن را کاهش داد

کلیدواژه ها:

آبزی پروری ، ساحل ، توسعه پایدار ، ماهی