تاثیرجیره غذایی حاوی سطوح متفاوت پریبیوتیک اینولین برفاکتورهای رشد، تغذیه و بازماندگی دربچه ماهی آمور Ctenopharingodon idella

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پریبیوتیک اینولین در سطوح صفر، 1 ، 2 و 3 گرم در کیلوگرم جیره بر برخی از فاکتور های بیوشیمیایی لاشه بچه ماهیان آمور (Ctenopharingodon idella) با وزن متوسط 4/5±0/5 بعد از 60 روز پرورش انجام گرفت. آزمایش درون مخازن 160 لیتری با تراکم ذخیره سازی 15 عدد ماهی انجام شد. آزمایش در 4 تیمار و 3 تکرار در نظر گرفته شد. غذادهی در حد سیری و 3 بار در روز انجام شد..نتایج بدست آ مده با استفاده از آزمون تجزیه واریانس یکطرفه (ANOVA) و مقایسه میانگین بین تیمارها بر اساس آزمون چند دامنه ای (تست جدا ساز) دانکن Duncans multiple-range test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده بین سطوح مختلف پروتئین و ترکیبات مغذی بدن ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف پریبیوتیک اینولین و ماهیان تغذیه شده با جیره بدون پریبیوتیک اختلاف معنی داری وجود نداشت . بیشترین و کمترین مقدارپروتئین لاشه به ترتیب مربوط به تیمار 3 گرم پریبیوتیک اینولین در هر کیلو غذا و تیمار 1 گرم پریبیوتیک اینولین در هر کیلو غذا بود . در میزان چربی لاشه تفاوت معنی داری بین گروه 2و 3 نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. به این صورت که بیشترین میزان چربی لاشه در گروه 3 و کمترین مقدار در گروه 1 مشاهده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطوح مختلف پریبیوتیک اینولین مورد مطالعه بر پارامترهای بیوشیمیایی لاشه تاثیر معنی داری ندارد

کلیدواژه ها:

پریبیوتیک اینولین ، فاکتورهای رشدوتغذیه ، آمور Ctenopharingodon idella