توسعه بانکداری الکترونیک و استقرار محیط زیست پایدار

امروزه مصرف روزافزون کاغذ در کشور و در پی آن، ایجاد فشار بیش از حد بر جنگ لها و محیط زیست در سطح جهان، خود دلیلی بر ایجاد بار مالی بر دولت ها گردیده است که توجه و اهتمام به صرف هجویی و اصلاح الگوی تولید و مصرف در این بخش برای تعدیل روند استفاده های افراط آمیز و بر خلاف اهداف توسعه پایدار، ضروری می باشد. از جمله پیامدهای منفی که در صورت عدم توجه و تغییرات اساسی در این حیطه به وجود خواهد آمد، با توجه به مصرف 600 هزار تنی کاغذ در کشور ایران که 90 درصد آن از طریق واردات و با صرف هزینه ای معادل یک میلیون و دویست هزار ریال ( 1200000 ) برای هر تن صورت م یپذیرد، می توان به تخریب بیش از حد جنگ لها- با مصرف 3 تا 6 متر مکعب از تنه درختان، به ازاء هر تن تولید خمیر کاغذ- و آثار سوء و مخرب دیگر این جنگل تراشی ها اشاره نمود. علی رغم تمامی پیشرفتها و دستاوردهای نوین بشر امروز در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات، کاغذ هنوز جایگاه سنتی خود را در عرصهها و شئون مختلف زندگی حفظ کرده و به عنوان کالایی استراتژیک در سامانههای اداری، آموزشی، علمی، فرهنگی و اطلاعرسانی جوامع بشری و به خصوص بنگاههایی همچون بانک ها نقش بیبدیلی ایفا میکند. وابستگی صنایع تولید کاغذ کشور به درختان جنگلی به عنوان منبع اصلی تأمین ماده اولیه، کمبود منابع جنگلی و فقر سرانه جنگل در کشور از و میزان تقاضا و نیاز فزاینده کشور به کاغذ، لزوم توجه به دستاوردهای جدید بانکداری الکترونیک به سهم خود میتواند نقشی بهسزا در حفظ و صیانت از جنگلها و حفظ محیط زیست داشته باشد

کلیدواژه ها:

محیط زیست پایدار ، بانکداری الکترونیک ، بانکداری سبز