اثرات مثبت محلول پاشی با متانول بر تولید روغن گلرنگ در شرایط وقوع پدیده زیست محیطی کمبود آب

روغن دانه مهمترین صفت کیفی گیاه گلرنگ می باشد. به منظور ارزیابی تاثیر پذیری درصد و عملکرد روغن گلرنگ از کاربردمتانول در شرایط قطع آبیاری آزمایشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج اجرا گردید. .آزمایش به صورت اسپلیت پلات درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. عامل اصلی،آبیاری در دو سطح شامل شاهد یا آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله گلدهی و عامل فرعی محلول پاشی متانول در چهار سطح شامل صفر درصد حجمی، 11 درصد حجمی،20 درصد حجمی و 31 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد که قطع آبیاری، کاربرد متانول و اثر متقابل قطع آبیاری×متانول تاثیر معنی داری بر درصد روغن نداشت اما تاثیر متانول و اثر متقابل آن با آبیاری بر عملکرد روغن معنی دار بود. مقایسه میانگین های اثر متقابل آبیاری و متانول بر عملکرد روغن دانه در واحد سطح نشان داد که در شرایط آبیاری کامل بیشترینعملکرد روغن با کاربرد تیمار 11 درصد متانول به دست آمد ولی در شرایط قطع آبیاری، گیاه پاسخ مثبتی به کاربردغلظت های بالای متانول نشان داد به طوری که افزایش غلظت متانول تا 31 درصد حجمی در شرایط تنش کم آبی موجب بهبود معنی دار عملکرد روغن نسبت به حالت عدم کاربرد متانول گردید.

کلیدواژه ها:

روغن ، گلرنگ ، قطع آبیاری ، متانول