بررسی رابطه بین هوش هیجانی بر استرس شغلی با نقش میانجی کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء شهرستان بهبهان

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین هوش هیجانی بر استرس شغلی با نقش میانجی کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء شهرستان بهبهان می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش عبارت است، از 263 نفر و حجم نمونه، براساس فرمول کوکران 156 نفر می باشد که روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای بوده ، که از پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ با پایایی (α=0/85)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1979) با پایایی (α=0/91) و پرسشنامه استرس شغلی اسیپو (1987) با پایایی (α=0/89) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیات تحقیق، از روش های آماری (K-S)، معادلات ساختاری، تحلیل رگرسیون گام به گام، تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA)، آزمون t دو نمونه مستقل و آزمون فریدمن و با کمک نرم افزارهای liserel 8.80 و SPSS 16 استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف نشان داد که جامعه مورد نظر دارای توزیع نرمال می باشد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که بین هوش هیجانی بر استرس شغلی با نقش میانجی کیفیت زندگی کاری رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و مدل به خوبی برازش شده است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می دهد، که مولفه های هوش هیجانی قادر به پیش بینی متغیر استرس شغلی کارکنان می باشند، همچنین مولفه های کیفیت زندگی کاری قادر به پیش بینی متغیر استرس شغلی کارکنان می باشند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره، نشان دهنده تفاوت معنادار در نوع استخدام افراد در یکی از متغیرهای هوش هیجانی، کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی می باشد. همچنین نتایج آزمون t دو نمونه مستقل، نشان دهنده تفاوت معنادار بین مولفه های استرس شغلی کارکنان بر حسب جنسیت افراد می باشد. در نهایت براساس آزمون رتبه ای فریدمن از بین مولفه های استرس شغلی، مولفه های بارکاری نقش از بالاترین اولویت و مولفه محیط فیزیکی از پایین ترین اولویت برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، کیفیت زندگی کاری ، استرس شغلی ، کارکنان ، دانشگاه خاتم الانبیاء