مقایسه عملکرد اگزرژیک یک واحد تولید توان کمکی با دو نوع سوخت کروسین و متان جهت استفاده در سیستم های پشتیبانی هواپیماها

هدف از ارائه این مقاله مقایسه عملکرد کاری یک واحد تولید توان کمکی با استفاده از دو نوع سوخت گاز و مایع در هواپیمای مسافربری از دیدگاه اگزرژی می باشد. یکی از تجهیزات پر کار در زمینه آماده سازی و پشتیبانی هواپیما جهت انجام مقدمات پرواز، دستگاه تولید توان کمکی می باشد. در هنگام خاموش بودن موتورهای اصلی هواپیماها، وظیفه واحد توان کمکی است که برق مورد نیاز برای سیستم های درون هواپیما و داخل کابین را فراهم کند. پارامترهای طراحی و متغیرهای تصمیم گیری در بهینه سازی واحد توان کمکی، نسبت فشار کمپرسور، دبی هوای ورودی و دمای گازهای ورودی به توربین انتخاب شده اند. نتایج نشان می دهد که افزیش فشار کاری سیستم، دمای گازهای ورودی به توربین و دبی هوای ورودی به سیستم همواره سبب بالا رفتن نرخ آنتروپی تولیدی، نرخ اگزرژی تخریب شده و در نهایت نرخ بازگشت ناپذیری در هر دو نوع سیستم سوخت مایع و سوخت گاز خواهند شد. از سوی دیگر نتایج نشان می دهد که بیشترین راندمان اگزرژی در محدوده نسبت فشار 5/5 تا 8 بار برای سوخت مایع و در سوخت گاز در محدودهه 3 تا 5/4 بار رخ خواهد داد.

کلیدواژه ها:

واحد تولید توان کمکی ، اگزرژی ، میکروتوربین ، هواپیما