بررسی تجربی تاثیر نانو ذرات جامد بر افزایش قابلیت انتقال حرارت روغن

امروزه کاربرد روغن روان کار در صنعت بسیار گسترده است و در بسیاری از ماشین آلات صنعتی، انواع مختلفی از روغن های روان کار بکار می روند. بهبود خواص و افزایش کارایی روغن همواره پس از کشف روغن بزرگ ترین چالش بشر در این صنعت بوده است. مفهوم نانو سیال به شکل جدیدی از محیط های انتقال حرارت اشاره دارد که از طریق معلق ساختن ذرات فلزی و غیرفلزی در مقیاس نانو در سیال پایه تولید می شوند. در این پژوهش نیز در راستای بهبود انتقال حرارت به روغن پایه، ذرات جامد نانو سیلیکا و نانو آلومینا به عنوان ماده افزودنی طی فرایند خاص اضافه شد. ترکیب نمونه های نانو مواد با سیال روغن در درصدهای وزنی %wt1،%wt 2 و %wt4 در آزمایشگاه تهیه شد. برای پراکنده کردن نانو ذرات درون سیال پایه و دستیابی به یک نانو سیال پایدار از سورفکتانت Span 80 و دستگاه اولتراسونیک Y9211n-syclan, china استفاده شد. آزمون اندازه گیری ضریب انتقال حرارت هدایتی (k) توسط دستگاه KD2 انجام شد. با توجه به نتایج حاصل با افزایش میزان نانو ذرات جامد در روان کار، انتقال حرارت هدایتی بیشتر شد، البته تفاوت معنی داری بین نوع نانو ذرات افزودنی مشاهده نشد. به بیان دیگر تقریبا نتایج برای دو نوع نانو ذره افزودنی مشابه است. با مشاهده نتایج به دست آمده، روان کار حاوی نانو ذرات در مقایسه با روان کار پایه افزایشی معادل 9% داشت.

کلیدواژه ها:

ضریب هدایت حرارتی ، روغن گیربکس ، نانو ذرات جامد