انتخاب و مدیریت پورتفولیوی دارائی های اعتباری بر سودآوری بانک ها

هدف از این مقاله بررسی مدیریت پورتفولیوی دارائی های اعتباری بر سودآوری بانک ها می باشد . درطی چند سال گذشته یک بحث گسترده بین افراد متخصص و دانشگاهیان راجع به اینکه آیا یک روش مدیریتپورتفولیو می تواند با بانکها در مدیریت بهتر ریسک سرمایه کمک کند و اینکه چگونه روش مدیریت پورتفولیو برای سهام داران ارزش ایجاد می کند، وجود داشته است . چهار محرک وجود دارد که بانکها راملزم می کنند که به هنگام مدیریت دارائی های اعتباری از حالت معاملاتی به یک روش که بیشتر شبیه به مدیریت پورتفولیو است حرکت کنند. این چهار محرک عبارتند از : تغییرات ساختاری در بازارهای اعتباری ،ناکارآمدی انتقال ریسک به بازارهای وام دهی ، افزایش سطح بدهی در ایالات متحده و تغییرات پیشنهاد شده برای کفایت سرمایه . پژوهش های پیشین هیچ تغییر همزمانی در قواعد مربوط به کفایت سرمایهمشاهده نکردند به عنوان اولین قدم آنها به سمت همگرایی بین ریسک سرمایه و ترتیب سرمایه برای ریسک سرمایه حرکت کرده اند این تغییرات مستلزم آن است که بانک ها به تلاش های خود برای ایجاد اولین کلاس از مهارت ها و توانمندی های مدیریت پورتفولیو شتاب دهند ، به کسب بهترین روش مدیریت پورتفولیوی اعتباری از طریق فرصتهای جذاب برای ایجاد ارزش سهامداران و قادر شدن بانکها در رقابت موفقیت آمیز ، پاداش داده می شود.

کلیدواژه ها:

قواعد سرمایه ، مدیریت پورتفولیو ، ریسک اعتباری ، سودآوری بانک ها