شهرسازی جدید در دوره پهلوی اول

با تغییر حکومت و شروع دورهی پهلوی اول در سال 1304 خورشیدی شهرسازی ایران نیز دستخوش تحول گردید و با الهام از اندیشههای شهرسازی اروپا و اشاعهی سبک بین الملل شهرسازی ایران نیز به سمت مدرن شدن پیش رفت. لذا در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانهای- میدانی و شیوهی توصیفی تحلیلی کوشیده شده استشهرسازی این مقطع از تاریخ ایران مورد بررسی قرار گیرد. یافتههای پژوهش نشان داد در دورهی پهلوی اول مفهوم شهر نوین در مقابل شهر سنتی ایرانی تغییر کرد؛ تخریب بافت سنتی، تشویق به شیوهی زندگی به سبک غربی، تبدیلبازار سنتی تولیدی به بازار مصرفی، تغییر کاربری میادین به مکانی صرفا برای عبور و مرور، ایجاد طبقات شهری، توسعهی نابرابر محلات و تبدیل شهر به عنوان نماد حکومت از نتایج شهرسازی نوین در این دوره بود

کلیدواژه ها:

پهلوی اول ، شهرسازی نوین ، طبقات شهری ، بازار