بررسی تاثیر شاخص های فساد بر رشد و توسعه اقتصادی ایران

این مقاله به بررسی نقش فساد بر رشد اقتصادی ایران طی دوره زمانی 1380 تا 1395 پرداخته است و تاثیر فساد بر رشد اقتصادی ایران را در دو مقطع کوتاه مدت و بلندمدت با استفاده از الگوی خودبازگشت با وقفه های توزیعی (ARDL) مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. نرم افزار مورد استفاده برای برآورد الگوی مورد استفاده مایکروفیت (Microfit) و ایویوز (Eviews) بوده است. نتایج بدست آمده از برآورد الگوی مورد مطالعه نشان دهنده تاثیر منفی و معنی دار فساد بر رشد اقتصادی ایران در کوتاه مدت و بلندمدت بوده است. نتایج این الگو بیانگر آن است که در بلندمدت یک درصد افزایش(کاهش) در فساد، رشد اقتصادی را به میزان (18022/0-) درصد کاهش(افزایش) می دهد. سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی اثر مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی ایران داشته است. نتایج این الگو بیانگر آن است که در بلندمدت یک درصد افزایش(کاهش) در سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی، رشد اقتصادی را به ترتیب به میزان (44551/0) و (0793/1) درصد افزایش(کاهش) می دهد. همچنین تاثیرات بلندمدت فساد (18022/0-) بر رشد اقتصادی بیش از تاثیرات کوتاه مدت (27640/0-) آن است.

کلیدواژه ها:

فساد ، سرمایه فیزیکی ، سرمایه انسانی ، رشد اقتصادی ، روش (ARDL)