بررسی ابعاد و راه کارهای تجدید ساختار عملیاتی (سازمانی) کشاورزی در ایران با توجه راهبردهای استراتژیک در تجدید ساختار شرکت ها و سازمانهای جهانی

هنگامی که شرکت ها با سود منفی و رکود اقتصادی مواجه هستند، عملیات تجدید ساختار اغلب به عنوان یک ابزار نجات به کار گرفته می شود که به این وسیله برخی از شرکت ها احیا شده و موفق می شوند، در حالی که بقیه امکان ادامه حیات نداشته و درنتیجه از لیست بورس خارج می شوند. هدف از این مقاله شناخت عواملی است که به طور قابل توجهی با خطر خروج از لیست شرکت های در حال بازسازی در ارتباط هستند. در این مقاله ابتدا عنوان تجدید ساختار و ابعاد آن بیان می شود و سپس با اشاره به شرکت هایی که با درآمد منفی در بحران مالی، تجدید ساختار سازمانی را در طول سال 2001 در رکود اقتصادی انجام دادند مانند آی بی ام در مورد عملکرد آنها با توجه به خطر خروج از لیست این شرکت ها پس از تجدید ساختار بحث هایی صورت گرفته است. یافته های این مقاله نشان دهنده آن است که عوامل افزایش دهنده خطر خروج از لیست شرکت ها با انجام تجدید ساختار سازمانی های مکرر،کاهش نیروی کار عظیم، و کوچک سازی دارایی در مقیاس بزرگ افزایش می یابد. در ادامه و در بررسی نقدها و نظرها پیرامون عملکرد کشورهای درحال توسعه و از جمله ایران صاحب نظران و کارگزاران عوامل متعددی را به عنوان علل ناکامی ها و کامیابی های آنها برشمرده اند، که از جمله می توان به ساختار سازمانی آنها اشاره نمود. در واقع بسیاری معتقدند کامیابی ها و ناکامی های پیشرفت را باید در ساختار سازمانی جستجو نمود. هدف کلی تحقیق حاضر، یافتن الزامات عوامل نوین طراحی ساختار سازمانی کشاورزی است. پژوهش حاضر از نوع کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

تجدید ساختار سازمانی ، رکود اقتصادی ، خروج از لیست ، کوچک سازی