مطالعه رابطه عوامل فردی و سازمانی با مقاومت در برابر تغییر و تحول سازمانی مورد مطالعه: کارکنان بانک مرکزی ایران

هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه عوامل فردی و سازمانی با مقاومت در برابر تغییر و تحول سازمانی در میان کارکنان بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران میباشد. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت گرداوری دادهها توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنان بانک مرکزی ایران بوده و نمونه آماری مورد استفاده متشکل از 292 تن میباشد که این تعداد از طریق فرمول کوکران تعیین گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مقاومت در مقابل تغییر سازمانی بر اساس پیشینه و ادبیات پژوهش است که روایی آن از نوع صوری و محتوایی از نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ0/79 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آمار توصیفی )فراوانی، درصد، میانگین( و فرضیهها به وسیله آمار استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها حاکی از آن است که مقاومت در برابر تغییر با متغیرهای جمعیت شناختی )سن، جنسیت، تحصیلات، سابقهکار( رابطه ندارد. همچنین رابطهای بین پست سازمانی، نوع استخدام، فرهنگ قومی، ارتباطات سازمانی و مقاومت در برابر تغییر وجود ندارد. اما بین مقاومت در برابر تغییر و ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تغییر سازمانی ، عوامل فردی ، عوامل سازمانی ، عوامل جمعیت شناختی ، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران