بررسی دارایی های نامشهود و سودآوری شرکت ها و تعدیل نقش استراتژی و مالکیت از شرکت های فرعی

فرایند تبدیل دارایی های نامشهود به نتایج مشهود و سپس تبدیل آن ها به ارزش مالی و سودآوری برای سازمان ها در دو مرحله به انجام می رسد. مرحله اول آمادگی نام دارد که به معنی میزان همسویی و انطباق دارایی های نامشهود با استراتژی های سازمان است. هر چه درجه آمادگی دارایی های نامشهود بالاتر باشد، تبدیل آن به ارزش و سود با استفاده از فرایندهای داخلی سریع تر خواهد بود. مرحله دوم، نقدینگی نام دارد و میزان سادگی تبدیل دارایی های نامشهود به وجه نقد را نشان می دهد. هدف اصلی این پژوهش بررسی دارایی های نامشهود و سودآوری شرکت ها و تعدیل نقش استراتژی و مالکیت از شرکت های فرعی است. تعداد نمونه موردمطالعه در این پژوهش 76 شرکت بورسی طی دوره زمانی 1389 تا 1394 است. روش آماری مورداستفاده داده های تابلویی است و فرضیه ها با استفاده از روش رگرسیون خطی چندگانه مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان می دهد بین تغییرات دارایی های نامشهود و تغییرات سودآوری و ازجای آن شامل تغییرات سود کوتاه مدت، تغییرات سود بلندمدت و تغییرات در بازده دارایی ها رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین ضریب بدست آمده برای مالکیت مدیریت نشان دهنده یک رابطه مستقیم بین مالکیت مدیریت و دارایی های نامشهود می باشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر به سرمایه گذاران توصیه می شود که جهت اخذ تصمیم خرید سهام، در کنار سایر اطلاعات، به این نکته توجه داشته باشند که مالکیت مدیران در شرکت های فرعی تاثیر مثبت بر دارایی های نامشهود دارد

کلیدواژه ها:

دارایی های نامشهود ، مالکیت مدیریت ، تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت در سود ، بازده دارایی ها ، شرکت فرعی