پیش بینی سطح ایستابی در سامانه های زهکشی زیستی در مناطق نیمه خشک با استفاده از مدل های SAHYSMOD و شبکه عصبی مصنوعی

بالا آمدن سطح آب زیرزمینی وبه دنبال آن ماندابی شدن و شوری ثانویه خاک یک مشکل جدی دراراضی فاریاب مناطق خشک و نیمه خشک است برای احیای خاکهای شوروماندابی تکنیک متعارف زهکشی زیرسطحی است که نسبتا گران است و پساب زهکشی مضر تولید می کند یک جایگزین مناسب برای تکنیک بالا میتواند زهکشی زیستی باشد دراین تحقیق به منظور بررسی کارایی مدل شبکه عصبی مصنوعی درخصوص پیش بینی رفتارسامانه های زهکشی زیستی درمناطق نیمه خشک نتایج بدست آ»ده بانتایج حاصل ازمدل SAHYSMOD مقایسه گردید بدین منظور بااستفادها زشبکه پرسپترون چندلایه mlp قانون یادگیری پس انتشار خطا bp الگوریتم لونبرگ مارکوارت LM و معیارهای RMSE وr2 جهت کارایی مدل دوسناوری تعریف گردید بررسی حالات مختلف نشان داد که بهترین مدل شبکه عصبی مصنوعی جهت شبیه سازی سطح ایستابی درسامانه های زهکشی زیستی درمناطق نیمه خشک ومدلی است باساختار11نرون درلایه ی ورودی 29نرون درلایه پنهان و1نرون درلایه خروجی که مقادیرمیانگین مربعات خطای مدل درمراحل مختلف ازمایش اعتبارسنجی و ازمون به ترتیب برابر با 0/95و0/104و0/86 و ضریب همبستگی دربهترین سناریو به ترتیب برابر 0/9994و0/9990و0/9994 می باشد که حاکی ازهمبستگی بالا و معنی داری بین مقادیر هدف و مقادیر پیش بینی شده دارد

کلیدواژه ها:

زهکشی زیستی ، SAHYSMOD ، شبکه عصبی مصنوعی ، سطح ایستابی