بررسی مقایسه ای و مولکولی گونه های قارچی آلوده کننده خوراک دام و طیور به آفلاتوکسین در استان گلستان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 588

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MICROBI03_008

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

تامین سلامت غذایی انسان ناشی از مصرف محصولات سالم دام و طیور از اهمیت خاصی برخوردار است. گونه های قارچی آسپرژیلوس ازمهمترین گونه های تولید کننده سم آفلاتوکسین و مسموم کننده خوراک دام و طیور هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای ومولکولی گونه های قارچی آلوده کننده خوراک دام وطیور به آفلاتوکسین در استان گلستان انجام گرفت. از چندین کارخانه خوراک دام وطیور در استان گلستان طی دو فصل و در سه نوبت نمونه برداری انجام شد. نمونه ها به صورت جامد گندزدایی شده، جامد غیرگندزدایی شدهو سوسپانیون در محیط سابورود دکستروز آگار حاوی کلرامفینیکل کشت داده شد. گونه های قارچی مولد سم آفلانوکسین بر اساس تکثیرو تعیین توالی ژن بتاتوبولین شناسایی و تعیین گونه شدند. از مجموع 60 نمونه قارچ کشت داده شده در محیط سابورود دکستروز آگار،تعداد 24 نمونه ( 40 %) جنس آسپرجیلوس بودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون Tمستقل، اختلاف معنی داری را از نظر آلودگی کارخانه خوراک طیور (P=0/017) و کارخانه خوراک دام و طیور (P=0/008) به سم قارچی نشان داد. تکثیر ژن بتاتوبولین با PCR نشان داد که بیشترین گونه های آسپرژیلوس مولد آفلاتوکسین Aspergillus parasiticus ،Aspergillus flavus و Aspergillus versicolor بودند. خوراک طیور در مقایسه با خوراک دام از آلودگی بالاتری به گونه های قارچی آسپرژیلوس مولد سم آفلاتوکسین برخوردار بوده، لذا کنترل های بیشتر و کاربردی تر برای مرتفع نمودن چنین معضلات غذایی می بایست صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیدمحمد حاجی میرقاسمی

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، گرگان، ایران

حمیدرضا پردلی

گروه قارچ شناسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

علی مروی

گروه میکروب شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، سمنان، ایران

امیر شریعتی

گروه میکروب شناسی، دانشکده فناوریهای نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران