بررسی موانع توسعه آموزش کارآفرینی در نظام آموزش عالی علمی – کاربردی کشاورزی

توسعه پایدار و درونزای بخش کشاورزی نیازمند نیروی انسانی کارآمد، خلاق و کارآفرین است. برای ساخت و پردازش چنین منبعی خروجی نظام آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی پیش بینی شده بود بتواند انتظارات را برآورده سازد، ولی برخی کمبودها موجب گردید از سال1384 مبحث درسی «آموزش کارآفرینی» جهت بهبود کیفیت فرایندهای آموزش و یادگیری مهارتی در دوره های آموزشی این نظام وارد شود. برنامه ریزی برای توسعه آموزش های مهارتی و کاربردی که سازگار با نیازهای بازار کار باشد، نیازمند شناخت موانع و تنگناهای استقرار نهادینه و توسعه آموزش های کارآفرینی در مراکز آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی است. بنابر این، نبود داده هایی در این زمینه به عنوان مسئله تحقیق شناخته شد. جامعه آماری اساتید درس کارآفرینی مراکز آموزش جهادکشاورزی استان های سمنان، قم، تهران و خراسان رضوی بود که با توجه به دسترسی به آنان بصورت سرشماری در نمونه تحقیق قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامه ای بود که روایی آن با بررسی دیدگاه پنج نفر از متخصصین آموزش و پایایی آن از طریق آزمون کرونباخ آلفا ارزیابی شد. نتایج تحقیق نشان داد که در فرایند توسعه کمی و کیفی آموزش کارآفرینی، عامل های «تزلزل قابلیت های حرفه ای و کارکردی منابع انسانی و فیزیکی»، «کم اعتباری محتوای آموزشی و درسی» و «ضعف نگرشی و عملیاتی دانش آموخته و بازار» بیش از 50% واریانس تغییرات موانع توسعه آموزش کارآفرینی را تبیین کرده اند. برای رفع موانع موجود راهکارهایی مهمی مانند: پیش بینی اعتبار برای آموزش های غیر کلاسی کارآفرینی، بهره گیری از ظرفیت های کارآفرینان بخش کشاورزی برای انتقال تجربیات به دانش موختگان ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، موانع توسعه آموزش ، نظام آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی ،