بررسی تطبیقی موانع شخصی خلاقیت از دیدگاه کارکنان دانشگاه پیام نور استان آ.غربی

به طور کلی هدف اساسی این تحقیق سنجش نگرش کارکنان (هیأت علمی و کارمندان) در مورد موانع شخصی خلاقیت می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد فیفر استفاده شده است، روایی پرسشنامه مذکور از نظر صاحبنظران رشته مدیریت مورد تائید قرار گرفت و همچنین برای سنجش پایایی یک مطالعه مقدماتی بر روی 50 نفر از آزمودنی های جامعه آماری صورت گرفت که از طریق آزمون آلفای کرونباخ 83% برآورد گردید. روش تحقیق بکار برده شده در این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی بوده که جامعه آماری آن کلیه اعضای هیأت علمی و کارمندان دانشگاه پیام نور استان آذربایجان غربی می باشد. به وسیله روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم 124 نفر به عنوان نمونه آماری، جهت مطالعه انتخاب گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله بسته نرم افزاری SPSS با استفاده از روشهای آمار توصیفی ( فراوانی، درصد فراوانی، گرایش های مرکزی و گرایش های پراکندگی) و آمار استنباطی به وسیله آزمون t مستقل انجام گردید. تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق حاکی از آن است که بین نگرش اعضای هیأت علمی و کارمندان در مورد اعتماد به نفس و خطر پذیری، تجزیه و تحلیل نظام یافته و موفقیت کاری تفاوت معنی داری مشاهده گردید و در مورد مولفه های نیاز به تطبیق، استفاده از مجردات و امور انتزاعی و محیط فیزیکی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، موانع شخصی خلاقیت ، اعضای هیأت علمی و کارمندان