تأثیر مؤلفه های مدیریتی در توسعه نوآوری سازمانی وزارت راه و ترابری

در حوزه مدیریت منابع انسانی، مفهوم نوآوری بعنوان یک ابزار حیاتی توانمند سازی سازمان ها جهت خلق ارزش و پایداری آنها در محیط بسیار متغیر با پیچیدگی های روز افزون شناخته می شود. سازمان های دارای قدرت نوآوری بیشتر در پاسخ به محیط های متغیر و ایجاد قابلیت های جدیدی که به آنها اجازه نیل به نوآوری بهتری را می دهد، موفق تر هستند. نقطه آغازین نوآوری نیز شدیدا به دانش، تخصص و تعهد کارکنان بعنوان ورودی های اصلی در فرایند خلق ارزش وابسته می باشد. دید دانش محور سازمان ها می تواند آنها را بعنوان مخازن دانش و شایستگی توصیف نماید. بدین منظور این پژوهش به بررسی نقش مؤلفه های مدیریتی(مدیریت دانش و مدیریت منابع انسانی) در توسعه نوآوری از دید دانش محور می پردازد.پژوهش یه شیوه توصیفی( همبستگی) انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران ستادی وزارت راه و ترابری به تعداد 116 نفر می باشد. نمونه آماری پژوهش 85 نفر از مدیران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند ابزار گردآوری داده ها شامل سه مقیاس: 1- مقیاس مدیریت استراتژیک منابع انسانی: که ابعاد استخدام، آموزش، مشارکت، ارزیابی عملکرد و پاداش را می سنجد 2- مقیاس نوآوری سازمانی: که دو بعد نوآوری اداری و فنی را می سنجد 3- مقیاس مدیریت دانش: که ابعاد کسب، اشتراک و کاربرد دانش را می سنجد. مقیاس های مورد استفاده بر اساس طیف 5 درجه ای لیکرت تنظیم شده است. نتایج حاکی از آنست که بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی نیز رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین مدیریت منابع انسانی و مدیریت دانش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که مدیریت دانش علاوه بر تأثیر مستقیم بر توسعه نوآوری سازمانی، به عنوان واسطه در رابطه بین مدیریت منابع انسانی و توسعه نوآوری سازمانی مؤثر است.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، مدیریت منابع انسانی ، مدیریت دانش ، وزارت راه و ترابری