رویکرد ترکیبی دیمتل و فرایند تحلیل شبکه ای فازی برای ارزیابی ریسک در زنجیره تامین پایدار (مطالعه موردی)

امروزه با افزایش شدت رقابت میان سازمانها و تاثیرگذاری هرچه بیشتر مسائل اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی درموفقیت یک سازمان، گرایش به شیوهای پایدارسازی از جمله زنجیره تامین پایدار در بین سازمانها افزایش یافته است؛ این درحالی است ک اجرای موفق زنجیره تامین پایدار نسبتا دشوار است زیرا همواره مقدار قابل توجهی ریسک وجود دارد که اینزنجیره را تحت تاثیر قرار داده و کارکردهای آن را مختل می سازد. این پژوهش درصدد است تا با ارائه یک رویکرد ترکیبی بهبررسی ریسک زنجیره تامین پایدار با مطالعه موردی یک سازمان پروژه محور بپردازد و برای این منظور ابتدا با مطالعه ادبیات وبهره گیری از نظر متخصصان، مهم ترین عوامل ریسک را با درنظر گرفتن سه بعد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی تعیینکرده و در مرحله بعد با استفاده از ترکیب روشهای تصمیم گیری دیمتل و فرایند تحلیل شبکه ای در محیط فازی به تعییناهمیت و وزن هریک از عوامل ریسک می پردازد. در این پژوهش 6 گروه ریسک اصلی و 24 ریسک فرعی تعیین شد که درنهایت عوامل ریسک تامین و ریسک تقاضا بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند و بعد از آن به ترتیب ریسک مالی/اقتصادی، ریسک اجتماعی/سیاسی و ریسک زیست محیطی در رتبه های بعدی قرار گرفتند. این رویکردپیشنهادی به مدیران سازمانی کمک می کند تا با شناخت اوامل اصلی ریسک، زنجیره تامین پایدار را به شکل موثرتری اجراکنند و سازمان موفق تری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین پایداری ، ریسک ، دیمتل فازی ، فرایند تحلیل شبکه ای فازی