بهینه سازی استحکام چسبندگی سطحی کامپوزیت پایه پلیمری تقویت شده با الیاف شیشه سیلیکاتی برسطح فولاد سازه

در این پژوهش روش رویهی پاسخ به منظورارائه ی مدل و بهینه سازی استحکام چسبندگی کامپوزیت پایه اپوکسی تقویت شده با الیاف شیشه سیلیکاتی، بر سطح فولاد کربنی ساده مورد استفاده قرار گرفته است. برای بررسی تاثیر همزمانومتقابل زمان و دمای پخت بر استحکام چسبندگی، از مدل طرح آماری مرکب مرکزی استفاده شد. مدل ریاضی حاصل از مطالعه ی حاضر، استحکام چسبندگی در سطح اطمینان 95 % را فراهم کرد. بمنظور سنجش دقت و اعتبار مدل پیشنهادی ازآنالیز واریانس نیز استفاده گردید. شرایط بهینه فرآیند اتصال با تجزیه و تحلیل نمودارهای دو بعدی و سه بعدی حاصل از مدل ریاضی تعیین شد. دما و زمان بهینه پخت نمونهها به ترتیب 180 دقیقه و 40درجه سانتیگرادتعیین گردید. بررسیهای ریز ساختاری از سطوح شکست نمونه ها تطابق مناسبی با نتایج حاصل از مدل را نشان داد

کلیدواژه ها:

استحکام مکانیکی اتصالات چسبی ، مدل سازی ریاضی ، کامپوزیت پایه اپوکسی تقویت شده با الیاف شیشه ، آنالیزواریانس ، طرح آماری مرکب مرکزی