مطالعه تاثیر پارامتر های فرآیند ماشین کاری با سیستم های مختف خنک کاری بر روی کیفیت سطح قطعاتی از جنس آلیاژ Al-6061 و تحلیل آن به روش آنوا

وظیفه اولیه سیال تراشکاری در عملیات ماشینکاری فلزات، روانسازی و خنکسازی ناحیه تماس قطعه - ابزار و ابزار - براده میباشد. برای کاهش زمان ماشین کاری لازم است که پارامترهای سرعت برش و میزان پیشروی افزایش یابند اما با افزایش این دو پارامتر به طور قطع می توان ادعا نمود که میزان حرارت در لبه برنده ابزار برش افزایش یافته و با افزایش حرارت، لبه برنده ابزار از ناحیه الاستیک وارد ناحیه پلاستیک شده و سایش در لبه برنده ابزار ایجاد می گردد. در نتیجه با ایجاد سایش در لبه برنده ابزار هزینه های ماشین کاری افزایش یافته و کیفیت سطح نامرغوب می گردد. بنابراین لازم است از یک سیستم خنک کاری مناسب جهت عملیات ماشین کاری استفاده شود. در این تحقیق عملیات ماشین کاری بر روی قطعه آلومینیومی انجام و متغیرهای آزمایش شامل سرعت برش، میزان پیشروی و عمق براده برداری می باشد. در همین رابطه برای کاهش زبری سطح از چند روش خنک کاری استفاده گردید که شامل سه روش خنک کاری خشک، امولسیون و نیمه خشک 1 می باشد. با انجام عملیات ماشین کاری بر روی قطعاتی از جنس آلیاژ Al6061 زبری سطح حاصل شده قطعات با یکدیگر مقایسه گردید و نتایج حاصل حاکی از آن است که خنک کاری امولسیون بهترین روش برای کاهش زبری سطح می باشد، اما خنک کاری نیمه خشک از نظر آلودگی زیست محیطی دارای کمترین میزان آلودگی و مصرف ماده خنک کاری حد اقل ممکن است.

کلیدواژه ها:

تراشکاری ، سرعت برش ، روش خنک کاری ، زبری سطح ، تحلیل آنوا