بررسی تاثیر بازخور و استقلال بر عزت نفس کارکنان بیمارستان های شهرستان پارسآباد

هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش بازخور و استقلال کارکنان بر عزت نفس آنها در بین کارکنان بیمارستان های شهرستان پارس آباد بود، روش تحقیق به لحاظ ماهیت از نوع کمی، به لحاظ نوع هدف از نوع کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمارستان های شهرستان پارس آباد به تعداد 461 نفر، که طبق فرمول کوکران 209 نفر نمونه آماری را تشکیل می داد، ابزار گردآوی داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد 32 سؤالی جوهانس ( 2006 ) و پرسشنامه 10 سؤالی عزت نفس فرد در سازمان جاسکو ( 2003 ) استفاده شد که روایی صوری ومحتوایی آن دوباره توسط نظر اساتید مورد تأیید و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ 74٪ به دست آمد. روش تجزیه و تحلیل به دو صورت توصیفی واستنباطی که در قسمت توصیفی با استفاده از نمودار، درصدها، میانگین، انحراف استاندارد و ... و همچنین در قسمت استنباطی برای تحلیل فرضیه ها از رگرسیون خطی ساده و گام به گام و با استفاده از نرم افزارspss مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که استقلال کاری کارکنان، شایستگی کارکنان، حمایت از تعلق اجتماعی و حمایت از بازخور بر عزت نفس آنها تأثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین وضعیت موجود متغیرهای حمایت از شایستگی، حمایت از استقلال کاری، تعلق اجتماعی، ادراک از بازخور و عزت نفس پایین تر از متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

استقلال ، شایستگی ، بازخور ، عزت نفس ، کارکنان بیمارستان