طراحی مدل ارتباطی مدیریت زمان و استرس شغلی در معلمان تربیت بدنی جنوب فارس

هدف از این تحقیق بررسی میزان موفقیت معلمان تربیت بدنی جنوب فارس (شهرستانهای لار و گراش)در مدیریت کردن زمان و نیز -رابطه ی آن با استرس شغلی و نقش احتمالی آن در تغییر استرش شغلی است. در راستای هدف پژوهش ابتدا دو پرسشنامه، یکی برای سنجشتوانایی مدیریت زمان و دیگری برای سنجش سطح استرس شغلی معلمان طراحی و پس از تائید روایی و پایایی آن، در نهایت 86 پرسشنامهتوسط معلمان تربیت بدنی تکمیل و برگشت داده شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS آزمون همبستگی پیرسون برای این داده ها صورت گرفت. بررسی فرضیات پژوهش نشان داد که در میان ابعاد مدیریت زمان، هر چهار بعد برنامهریزی و کنترل زمان، سازماندهی زمان، رهبری زمانو عوامل شخصیتی رابطهای معنادار و مثبت با سطح استرس شغلی معلمان تربیت بدنی دارند؛ به این معنی که بهبود در وضعیت ابعاد مدیریت زمان باعث بهبود در وضعیت استرس شغلی میشود. همچنین مشخص شد که متغیرهای مستقل روی هم 72/2 درصد از استرس شغلی معلمان تربیت بدنی را تبیین میکنند که تنها 29/1 درصد از این مقدار متعلق به سهم یگانه ی متغیرهای مستقل است. در انتها نیز پیشنهادات کاربردی و نیز پیشنهاداتی برای پژوهشهای آتی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، استرس شغلی ، معلمان تربیت بدنی ، شهرستانهای جنوب فارس