بررسی کارکرد تلمیحات بینامتنی تاریخ اساطیری و باستانی ایران در شعر شهریار

تلمیح یکی از آرایه های ادبی است که بر جنبه ادبی شعر و نثر می افزاید و ادیب با استفاده از آن مخاطبان را به سمت و سوی نحله های فکری خود رهنمود می کند. در این پژوهش تلاش بر آن است که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای به بررسی کارکرد تلمیحات بینامتنی تاریخی مربوط به تاریخ دوران اساطیری هخامنشی و ساسانی در شعر شهریار پرداخته شود. یافته ها حاکی از آن است که شهریار در تلمیحات شعری اش کوشیده در ذهن مخاطبان زمانه خود اندیشه هایی چون پیوند ژرف با اساطیر انسانی دیروز و ارتباط دادن آن با تاریخ معاصر امروز ، پند و اندرز گرفتن از رویدادهای گذشته و ترویج ارق ملی را با توجه به افتخارات تاریخی پیشینیان القاء کند.

کلیدواژه ها:

آرایه تلمیح ، شعر شهریار ، تاریخ اساطیری ، داریوش هخامنشی