بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی و کیفیت حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

توسعه پاسخ گویی و مسئولیت های اجتماعی مدیریت شرکت های سهامی در ابتدای قرن 21 منجر به مطرح شدن بحث نظام راهبری شرکت ها گردیده است. نظام رهبری شرکت ها بر شفافیت و افشای اطلاعات و حذف اطلاعات درونی تأکید داشت و با استفاده از تمهیدات و مکانیزم هایی سعید در عدم تمرکز قدرت در شرکت ها و تفکیک کامل مدیریت از مالکیت و سعی در رعایت صرفه و صلاح سهامداران به طور یکسان دارد. در پژوهش حاضر، رابطه میان ویژگی های بیعت مدیر و مالکیت نهادی به عنوان یکی از سازوکارهای نظام راهبردی شرکت با کیفیت حسابرسی شرکت ها در بازده زمانی سال های 1٬386 لغایت 1٬391 در قالب چهار فرضیه براساس یک مدل رگرسیونی چند متغیره آزمون شدند . نتایج نشان داد که بین تمام متغیرهای مستقل و کیفیت حسابرسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. وجود رابطه مثبت نشان می دهد که شرکت ها با تعداد بیشتر اعضای هیئت مدیره و شرکت های دارای اعضای غیر موظف به دلیل ساختار راهبری قوی تر، کیفیت حسابرسی و شفافیت اطلاعاتی و گزارشگری بیشتری دارند. همچنین نتایج بیان می دارد که در شرکت هایی که وظایف رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل به خوبی از هم تفکیک شده باشد به دلیل برخورداری از نظام راهبری قوی تر و مسائل نمایندگی کند، کیفیت حسابرسی بیشتر است.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، حاکمیت شرکتی ، تضاد منافع ، کیفیت گزارشگری