بررسی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر قرارداد روان شناختی کارکنان (مطالعه موردی سازمان تأمین اجتماعی شهر تهران)

قرارداد روان شناختی، یک مفهوم توسعه یافته در پژوهش های عصر معاصر است که نمایانگر باورهای متقابل، ادراکات و تعهدات رسمی بین کارفرما و کارمند می باشد. با توجه به این مهم هدف از پژوهش حاضر بررسی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر قراردادهای روان شناختی کارکنان در سازمان تأمین اجتماعی شهر تهران می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی در شهر تهران به تعداد 1٬427 نفر می باشد، که براساس جدول نمونه گیری مورگان، حجم نمونه 302 نفر برآورد گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه بوده است. برای تدوین روایی پرسش نامه از روایی محتوا و به منظور تعیین پایایی پرسش نامه ها و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نیز از نرم افزار آماری SPSS آزمون های آماری متناسب با متغیرها و فرضیه های تحقیق همچون زری به مستی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد متغیرهای مورد بررسی تأثیر مثبت و معناداری بر قرارداد روان شناختی کارکنان دارند.

کلیدواژه ها:

تغبیر سازمانی ، چشم انداز آینده ، قرارداد روان شناختی ، همکاری با سازمان