اولویت بندی موانع مدیریت مدرسه محور در دبیرستان های ناحیه یک شهرستان اردبیل از دیدگاه مدیران و دبیران

هدف پژوهش حاضر اولویت بندی موانع مدیریت مدرسه محور در دبیرستان های ناحیه یک شهرستان اردبیل از دیدگاه مدیران و دبیران است که به روش توصیفی اجرا گردید. جامعه آماری تحقیق حاضر 30 نفر از مدیران و 3680 نفر از دبیران دبیرستان های ناحیه یک اردبیل بودند که مدیران کل شماری و از بین دبیران 350 نفر به عنوان نمونه از طریق جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته که بر اساس مدل مورفی و بک 1388 و عوامل شناسایی شده در مطالعات پیشین تنظیم شده به ویژه پژوهش میرکمالی و اعلامی 1388 استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری – محتوایی و پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای همه مولفه ها بالاتر از 0/7 دست آمد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون t تک نمونه ای در نرم افزار spss مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد میانگین تاثیر ساختار متمرکز در بازدارندگی مدیریت مدرسه محور 4/12، عدم بومی سازی برنامه ها 3/73 و عدم مشارکت جویی و مشارکت پذیری 4/09 می باشد. نتایج رتبه بندی موانع مدیریت مدرسه محور نیز نشان داد که عدم مسیولیت پذیری با میانگین رتبه 4/65 بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است. از این نظر، عدم مشارکت جویی و مشارکت پذیری (با میانگین رتبه 4/50 در رتبه دوم، ساختار متمرکز (با میانگین رتبه 4/37 در رتبه سوم، عدم استقلال مالی (با میانگین رتبه 4/03 در رتبه چهارم، عدم تفویض اختیار (با میانگین رتبه 3/83 در رتبه پنجم، عدم بومی سازی برنامه ها (با میانگین رتبه 3/55 )در رتبه ششم و عدم تخصص و توانمندی (با میانگین رتبه 3/08) در رتبه آخر قرار دارد. یافته تحقیق حاضر و نیز یافته های تحقیقات مشابه همه گواه این است که برای اجرای مدیریت مدرسه محور، مسیولیت پذیری، مشارکت جویی و مشارکت پذیری، ساختار غیرمتمرکز، استقلال مالی، تفویض اختیار بومی سازی برنامه ها و تخصص و توانمندی نیروی انسانی از ضروریات اصلی تحقق مدیریت مدرسه محوری است و ضعف و فقدان هر کدام از شاخص های مذکور موجب اختلال در فرایند مدیریت مدرسه محوری می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت مدرسه محور ، موانع بازدارنده ، مدارس متوسطه