بررسی و شناسایی شاخص های تحمل گیاهان به تنش های محیطی بر پایدار عملکرد

یکی از اهداف استراتژیک در برنامه های به نژاد معرفی یک یا چند ژنوتیپ سازگار برای کشت در یک یا چند منطقه است. در بررسی مواد آزمایشی در برنامه های به نژادی، ژنوتیپ هایی سازگار ارزیابی می شوند که واریانس اثر متقابل آنها با محیط اندک باشد. دو شاخص مقدار و پراکنش نزولات جوی و درجه حرارت محیط مهمترین عوامل موثر در تغییر عملکرد گیاهان زراعی به شمار می آیند. گزینش در شرایط محیطی مطلوب، ژنوئتیپ های مناسی هم برای شرایط تنش و هم برای شرایط مطلوب توید می کند. مقدار بالای TOL نشانه حساسیت ژ«وتیپ به تنش بوده و انتخاب ژنوتیپ ها برا ساس مقادیر کم TOL است. مقدار کمتر شاخص حساسیت به خشکی نشان دهنده تغییرات کم عملکرد یک ژنوتیپ در شرایط تنش نسبت به شرایط مطلوب و در نتیجه پایداری بیشتر آن ژنوتیپ است. با استفاده از نتایج همبستگی بین شاخص های YP, YS با STI, SSI, TOL, MP و همچنین نتایج حاصل از ترمسیم پای پلات شاخص مقاومت به خشکی STI معرفی گردید. شاخص های STI, GMP شاخص های مناسبی برای برآورد پایدای عملکرد و همچنین دستیابی به ارقام با عملکرد بالا در هر دو محیط می توانند بکار روند. تحلیل همبستگی بین شاخص ها و میانگین عملکرد در شرایط آبی و دیم نشان داد که مناسب ترین شاخص ها برای غربال کردن لاین ها در دو شرایط آبی و دیم دو شاخص TOL , MP هستند.

کلیدواژه ها:

پایداری عملکرد ، شرایط تنش ، شرایط مطلوب ، گزینش ، قابلیت تولید و گیاهان زراعی