واکنش قطعات گره دار نسترن وحشی به سطوح مختلف محیط کشت MS و IBA

نسترن وحشی (Rosa caninaL) گیاهی شفابخش و دارای طبیعتی گرم و خشک است. از عصاره میوه آن برای درمان استئوآرتریت، بهبود دردهای زانو، افزایش مقاومت بدن، سلامتی کلیه، مثانه و... استفاده می شود. با توجه به بروز مشکلاتی در امر تکثیر آن ، به کارگیری روش ریزازدیادی امری کاملا واضح است. لذا با توجه به اینکه محیط کشت یکی از عوامل مهم در کشت بافت به شمار می آید و از سویی اثر اکسین ها چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی یکسان نیست، پژوهش حاضر در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی اثر غلظت های مختلف محیط کشت MS (کامل، یک دوم و یک چهارم) به تنهایی و یا در ترکیب با IBA با غلظت های مختلف (صفر، 1/0، 2/5، 4/0، و 5/5 میلی گرم بر لیتر) را در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار داده است. قطعات گره دار 1/5 سانتی متری (تهیه شده در اواخر تابستان) در شرایط کاملا استریل به صورت افقی کشت گردیدند. سپس در اتاقک رشد تحت شرایط استاندارد نگه داری شدند. یک ماه پس از کشت شاخص هایی نظیر ارتفاع، وزن تازه و خشک گیاهچه، تعداد و طول برگ، تعداد جوانه جدید، درصد ریزنمونه کالوس زا اندازه گیری و محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میزان شاخص های رویشی به ترتیب در 1/2MS و MS و 1/4MS و همچنین مربوط به عدم حضور IBA بوده است. با این حال درصد ریزنمونه های کالوس زا با کاربرد IBA افزایش یافت. ایجاد کالوس حاکی از تعادل نسبت سیتوکینین به اکسین در گیاه می باشد. بنابراین می توان گفت به احتمال زیاد قطعات گره دار نیمه خشبی نسترن برای ریشه دار شدن به اکسین قویتری از IBA و یا به میزان غلظتی بیشتر از غلظت های مورد آزمون IBA نیاز دارند.

کلیدواژه ها:

اکسین ، عصاره میوه ، کالوس ، محیط کشت ، نسترن وحشی