بررسی نگرش خانوارهای شهر تبریز نسبت به گیاهان دارویی و عوامل موثر بر آن

کاربرد گیاهان دارویی از دیرباز در ایران و دیگر کشورها بین مردم رایج بوده است و در زمان های مختلف مصرف گیاهان دارویی با توجه به مقتضیات زمانی دست خوش تغییرات زیادی گردیده است. به دلیل اثرات جانبی و مخرب بعضی از داروهای شیمیایی، بسیاری از بیماران برای درمان به گیاه درمانی روی آورده اند. جایگاه استفاده از گیاهان دارویی در باور و فرهنگ مردم و گرایش روزافزون به استفاده از ترکیبات طبیعی از جمله نقاط قوت و فرصت های پیش روی زمینه گیاهان دارویی می باشد. شناخت نوع نگرش مردم نسبت به این داروها می تواند در برنامه ریزی های علمی و اجرایی نقش سازنده ای داشته باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی نگرش خانوارهای شهر تبریز نسبت به گیاهان دارویی و شناسایی و عوامل موثر بر آن می باشد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش های میدانی، با طراحی و تکمیل پرسشنامه بع تعداد 206 عدد در سراسر شهر تبریز در سال 1392 انجام شده است. برای تعیین پایایی پرسشنامه ها ضریب کرونباخ آلفا 0/97 بدست آمد. برای بررسی عوامل موثر بر سطح نگرش از مدل رگرسیون مرکب خطی که به روش حداقل مربعات معمولی برآورده شده است استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که اکثریت افراد نگرش متوسطی نسبت به گیاهان دارویی دارند. بر اساس نتایج مدل رگرسیونی، عواملی نظیر میزان اثرگذاری و آشنایی از فواید این گیاهان اثر مثبت و معنی دار و عواملی نظیر درآمد و سطح تحصیلات و اهمیت به سلامتی خانواده اثر منفی و معنی داری دارد که در مجموع حدود 30 درصد از تغییرات نگرش خانوارها به گیاهان دارویی را تبیین می کنند. برگزاری دوره هایی برای پزشکان، افزایش آگاهی خانوارها، بهبود سطح اطلاعات عطاری ها، بهبود وضعیت فرآوری، و... از پیشنهادات مطالعه حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

نگرش ، تبریز ، گیاهان دارویی ، شاخص سلامتی ، مدل رگرسیون مرکب خطی