اثر عصاره گرده نخل بر میزان هورمون های جنسی و تعداد سلول های دودمانی اسپرماتوزوئید در موش های نر سوری نژاد Blab/c

ناباروری در مردان عمدتا از نارسایی های فیزیکی مانند تولید اسپرم کم و یا غیر عادی توسط بیضه ها، مشکلات هورمونی ناشی می شود. با توجه به هزینه های سنگین مادی و روانی و تهاجمی بودن اکثر روش های درمانی از آنجا که گیاهان دارویی از عوارض کمتری برخوردارند این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره گرده نخل بر سطح سرمی هورمون ها و سلول های جنسی در موش های نر بالغ انجام گرفت. این یک مطالعه تجربی است که بر روی 40 سر موش ماده بالغ انجام گرفت. موش ها به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (سالین) و سه دسته تجربی دریافت کننده عصاره آبی گرده نخل با دوزهای 100، 200 و 400mg/kg تقسیم شدند. کلیه تجویزها به صورت درون صفاتی و به مدت 35 روز انجام گرفت. در پایان آزمایشات از قلب حیوانات خون گیری به عمل آمد و با جداسازی سرم از نمونه ها، میزان هورمون های تستوسترون، استروژن، پروژسترون و همچنین با جداسازی بیپه تعداد سلول های اسپزماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید شمارش و نتایج با استفاده از آزمون های آماری تجزیه واریانس یک طرفه و دانکن آنالیز گردیدند. نتایج نشان داد که عصاره آبی گرده نخل به علت وجود ترکیباتی نظیر کادمیوم، روی، استروئیدها، فلاونوئیدها، ساپونین، لیپیدی، مهارکننده آتروفی لوله های سمینیفر و آنزیم ردوکتاز به صورت وابسته به دوز باعث افزایش معنی دار در میزان هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون و افزایش تعداد اسپرماتوسیت و اسپرماتید می شود.

کلیدواژه ها:

گرده نخل ، استروژن ، پروژسترون ، تستوسترون ، اسپرماتید ، اسپماتوسیت ، اسپرماتوگونی