تاثیر بیان هترولوگ ژن AtOAP26 رمز کننده یک آنزیم اسید فسفاتاز ارغوانی بر بیوماس گیاه کلزا

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 997

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPSA02_355

تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1393

چکیده مقاله:

کلزا (Brassica napus L) به عنوان یکی از مهمترین گیاهان روغنی جهان بعد از سویا و نخل روغنی سومین گیاه تولید کننده این ماده غذای به شمار می آید. به منظور تولید حداکثری کلزا، تامین عناصر غذایی خصوصا عناصر پرمصرف در دسترس و یا اصلاح گیاه در جهتی که بتواند از حداکثر عناصر غذایی موجود استفاده کند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فسفر یکی از شش ماکرومغذی پرمصرف در رشد گیاهان می باشد که تا 0/2% وزن خشک گیاه را تشکیل می دهد. این عنصر در ساختار مولکول های اساسی شامل اسیدهای نوکلئیک ، فسفولیپیدها و ATP حضور دارد. همچنین در کنترل فعالیت آنزیم های اساسی، تنظیم مسیرهای متابولیک سلول و فراینده های حیاتی از جمله فتوسنتز انتقال انرژی و فعالیت برخی هورمون ها دخیل می باشد. تامین فسفات کافی برای توسعه و ریشه دهی زودتر گیاه کلزا و همچنین تولید شاخ و برگ بیشتر در مدت زمان کوتاهتر، از اصول اساسی زراعت کلزا محسوب می شود. یکی از راه کارهای گیاهان به منظور افزایش دسترسی به فسفر ، افزایش بیان اسید فسفاتازها می باشد. اسید فسفاتازهای ارغوانی، مهمترین گروه اسید فسفاتازهامی باشند که در حفظ هومنوستازی فسفات در گیاهان گوناگون دخالت دارند. یکی از روش های بررسی تاثیر بیان ژن ها بیان آنها در سیستم های غیر همسان یا هترولوگ می باشد که می تواند روش موثری در جهت تعیین عملکرد ژن ها باشد. در این مطالعه به منظور ایجاد گیاهان بیش بیان (OE) ، ژن AtPAP26 گیاه آرابیوپسیس تالیانا تحت پیش برنده GaMV-35S با استفاده از اگروباکتریوم به رقم ساری گل گیاه کلزا منتقل شد و تغییرات وزن تر و خشک ناشی از انتقال این ژن در گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاهان طبیعی در سه شرایط فقدان فسفات (P- با غلظت صفر mM فسفر) ،فسفات کافی (P+ با غلظت 1/2mM فسفر) و فسفات مازاد (P+3mM فسفر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر افزایش معنی دار 1/9 و 2/1 برابری به ترتیب در وزن تر و خشک گیاهان OE در مقایسه با گیاهان طبیعی رشد یافته در محیط P- بود. این تغییر در محیط P+ با غلظت فسفر 1/2mM به ترتیب 1/9 و1/9 برابر و در محیط P+ با غلظت فسفر 3mM معادل 1/5 و1/4 برابر بود. افزایش وزن تر و خشک گیاهان OE در مقایسه با گیاهان WT در هر سه محیط حاکی از عملکرد دوگانه AtPAP26 و بنابراین قابلیت استفاده بیشتر گیاهان از منابع فسفر درون سلولی و نیز خارج سلولی می باشد.

نویسندگان

حامد سبزعلی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

محمد صادق ثابت

استادیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

قاسم کریم زاده

دانشیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Contributors, W. (2011). Purple Acid Phosphatases. Wikipedia, The Free Encyclopedia ...
  • Diener A and Hirschi K. (2000) Heterologous Expression for Dominant-like ...
  • Fang, Z., Shao, C., Meng, Y., Wu, P. and Chen, ...
  • Fassler, E., Robinson, B.H., Gupta, S.K. and Schulin, R. (2010). ...
  • Lu, K., Li , J.-N., Zhong , W.-R., Zhang, K., ...
  • Plaxton, W.C. (2004). Plant Response to Stress: Biochemical Adaptations to ...
  • Rodr D, Zubillaga MM, Ploschuk EL, Keltjens WG, Goudriaan J ...
  • Schachtman D.P., Reid R.J. and Ayling S.M. (1998) Update _ ...
  • Syers JK, Johnston AE, Curtin D (2008) Efficiency of soil ...
  • Subbarao, N. (1988). Phosphate Solubilizing Mi cro-Organism. Biofertilizer in agriculture ...
  • Tran H.T, Hurley B.A. and Plaxton W.. (2010) Feeding Hungry ...
  • Veljanovski V., Vanderbeld B., Knowles V.L., Snedden W.A and Plaxton ...
  • Wahid, M.A., Cheema, M.A., Malik, M.A. and Ashraf, M. (2009) ...
  • Zamani K., Sabet M.S., Lohrasebi T., Mousavi A. and Malboobi ...
  • Veneklaas, E.J., Lambers, H., Bragg, J., Finnegan, P.M., Lovelock, C.E., ...
  • نمایش کامل مراجع