بررسی تاثیر گیاه Salvia reuterana در مهار مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو در سلول های عصبی PC12 و تعیین مکانیسم احتمالی اثر آنها

بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری های وابسته به سن است که تجمع پپتید آمیلوئید بتا در پلاک های نورونی و رشته های هیپرفسفریله تائو از عوامل اصلی ایجاد ان شناخته می شوند. علاوه بر این دو عامل اصلی فاکتورهای پاتوفیزیولوژیکی دیگری همانند التهاب و تخریب اکسیداتیو هم در شروع و پیشرفت بیماری موثرند. استرس اکسیداتیو که ناشی از بر هم خوردن تعادل بین ایجاد رادیکال های فعال و خنثی شدن آنها توسط آنزیم های آنتی اکسیدانی است از عوامل مهم ایجاد و پیشرفت بیماری های چون آلزایمر و سایر اختلالات عصبی ناشی از تخریب نورونی است. در این تحقیق اثرات محافظتی گیاه سالویا روتنا در برابر مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو بررسی شده و مکانیسم احتمالی اثر آن مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور از سلول های PC12 که دارای رسپتور فاکتور رشد نورونی هستند به عنوان مدل سلولی و از هیدروژن پراکسید به عنوان عامل اکسیداتیو استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده در این تحقیق گیاه S. reuterana توانایی حفاظت از سلول های شبه نورونی PC12 در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از H2O2 را دارا بوده و به صورت قابل توجه و وابسته به دوز مرگ سلولی ناشی از هیدروژن پراکساید را کاهش می دهد. نتایج حاصل از بررسی میزان آپپتوزیز نشانگر کاهش میزان مرگ سلولی برنامه ریزی شده در حضور این گیاه بود. با بررسی های صورت گرفته مشخص گردید که مکانیسم های مختلف انتقال پیام درون سلولی در این حفاظت نقش دارند. گیاه مذکور با اثر بر فاکتور رونویسی هسته ای سبب افزایش سطح انزیم آنتی اکسیدانی هم اکسیژناز- ا که در جایگاه تنظیم خود دارای Antioxidant response element (ARE) است می شود که این افزایش به دنبال افزایش فاکتور رونویسی Nrf2 نیز می باشد. به طور کلی می توان گفت این گیاه قادر است از طریق القا مسیر سیگنالینگ Nrf2/Keap1 اثر حفاظتی خود را در برابر شرایط استرسی محیط نمایان سازد.

کلیدواژه ها:

بیماری آلزایمر ، مولکول Nrf2 ، سلول های نورونی PC12 ، استرس اکسیداتیو