مطالعه اثرات اسید جیبرلیک ، اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر القاء تنش اکسیداتیو و مکانیسم های مقاومت به آن در گیاه ریحان (Ocimum basilicum L)

در حال حاضر از ترکیباتی استفاده می شود که مقاومت گیاهان را به تنش های محیطی افزایش داده موجب بهبود فعالیت های متابولیکی گیاه می شوند. برخی ترکیباتی که در این زمینه شناسایی شده محرک های رشد گیاهی می باشند. محرک ها به عنوان محرک های دفاعی و القاء کننده استرس در گیاه تعریف می شوند که به صورت مستقیم و غیر مستقیم با فعال کردن ژن های مرتبط با بیوسنتز ترکیبات ثانویه سبب افزایش تولید این ترکیبات می گردند. در این تحقیق اثر اسید جیبرلیک، اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر فعالیت آنزیم آسکوربات، آنزیم کاتالاز و آنزیم گایاکول پراکسیداز در مرحله گلدهی ریحان سبز به صورت طرح کاملا تصادفی ، تیمارها شامل تیمار A (اسید سالیسیلیک ، اسید جیبرلیک و اسید جاسمونیک با غلظت 0/1 میلی مولار به صورت محلول پاشی و شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که اثر محرک های رشد بر فعالیت آنزیم های آسکوربات، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در سطح 1 درصد معنی دار بودند. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های مورد بررسی در بین تیمارهای محرک رشد اسید سالیسیلیک و تیمار شاهد کمترین فعالیت آنزیمی را دارا بودند.

کلیدواژه ها:

محرک های رشد ، آنزیم ، ریحان سبز ، فعالیت آنزیمی ، تنش