شناسایی و معرفی گیاهان دارویی منطقه حفاظت شده پرور (استان سمنان)

منطقه حفاظت شده پرور در 50 کیلومتری شمال شرقی شهرستان سمنان و در موقعیت '53 35 درجه تا '19 35 عرض شمالی و '19 53 تا '47 53 درجه طول شرقی قرار دارد و مساحت آن 66 هزار و 626 هکتار است. هدف از این تحقیق در ابتدا بررسی فلور منطقه حفاظت شده و سپس شناسایی گیاهان دارویی و شناخت موارد ناشناخته کاربرد آنها بر اساس دانش و تجربه اهالی بومی بوده است. طی سال های 1390-1387 فلور گیاهان دارویی منطقه مطالعه شد. با استفاده از نقشه های جغرافیایی روستاهای منطقه شناسایی و تفکیک شدند با به کار گیری تجارب افراد بومی ، نحوه و زمان جمع آوری و خصوصیات دارویی گیاهان در پرسشنامه هایی ثبت شد. تعداد 47 گونه گیاهی دارویی پرکاربرد (45 جنس و 25 تیره) در منطقه شناسایی و اطلاعات درمانی گونه های مذکور ثبت شد. از بین گونه های شناسایی شده در منطقه یک گونه متعلق به نهانزادان اوندی (یک گونه سرخس)، 3 گونه متعلق به یازدانگان ، 2 گونه متعلق به تک لپه ای ها (2 جنس و 2 تیره) و بقیه متعلق به دولپه ای ها هستند. از شناخته شده ترین و پرکاربردترین گیاهان منطقه می توان سرو کوهی (Juniperus excelsa)، زرشک (Berberis vulgaris) ، پونه (Mentha longifolia)، آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) و مریم نخودی (Teucrium polium) را نام برد. همچنین مشخص شد که خانواده نعناعیان (Lamiaceae) و گل سرخیان (Rosaceae) هر کدام با 7 گونه بیشترین تعداد گونه های دارویی را دارا می باشد. بیشترین موارد مصرف گیاهان دارویی منطقه به درمان بماری های دستگاه گوارش ، دستگاه گردش خون، و دستگاه دفع ادرار مربوط می باشد. در رتبه های بعدی ملاحظه شده است که برای درمان بیماری های عفونی و سرماخوردگی، بیماری های ناشی از اختلالات عصبی و بیماری های پوستی نیز و به طور وسیعی از گیاهان دارویی استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

فلور ، گیاهان دارویی ، منطقه حفاظت شده پرور ، کاربرد سنتی