همپیوندی گل و گیاه با صور خیال در شعر فارسی با تکیه بر شعر امیرعلیشیر

طبیعت از آغاز شعر فارسی همواره یکی از سرچشمه های هنر بوده است. شاعران از طبیعت صرفاً جهت وصف طبیعت استفاده نمی کنند، بلکه تصاویر طبیعت گاه در جهت تبیین اندیشه های آنها به کار می رود. امیر علیشیر نوایی نیز از عناصر گل و گیاه در انواع شهر غنایی استفاده می کند که بیشترین بسامد، به کاربرد گل و گیاه در موضوع عشق و وصف معشوق و تشبیه رخ و خد و خال و زلف او و وصف حال عاشق و درماندگی و سردر گریبانی او اختصاص دارد. نگاه امیرعلیشیر به طبیعت یادآور مضامین شاعران قبلی است اگر چه گاهی با نگاهی نو از آنها تصاویری بکر می آفریند. در دیوان وی کاربرد عناصر گل و گیاه با استفاده از هنرهای تشخیص و استعاره و ایهام و دیگر صناعات ادبی علاوه بر اشعاد تغزلی در موضوعات شکوائیه، عرفان، مفاخرات شاعرانه، رثا، ماده تاریخ ها و معمیات دیده می شود.

کلیدواژه ها:

گل ، گیاه ، شعر ، صورخیال ، امیرعلیشیر