ارزیابی تثبیت بیولوژیک نیتروژن در ژنوتیپ های نخود زراعی تحت شرایط دیم

اهمیت بقولات یا لگوم های دانه ای در نظام های زراعی عمدتا به دلیل توانایی این گیاهان در استفاده از ازت اتمسفر از طریق همزیستی با میکروارگانیسم های موجود در خاک است بررسی نشان داده اند که گونه های مختلف یک لگوم و حتی ارقام داخل یک گونه از نظر گره زایی و کارآیی تثبیت نیتروژن متفاوت هستند در این پژوهش تعداد 20 لاین و رقم نخود زراعی به منظور بررسی شناسایی مناسب ترین رقم یا ارقام از لحاظ قابلیت تثبیت بیولوژیک نیتروژن و تعیین روابط بین این صفت با عملکرد دانه و سایر صفات وابسته در سال زراعی 1393 در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی شهرستان خرم آباد انجام گرفت آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به اجزاء در امد علاوه بر صفات یادداشت های برداری شده با استفاده از روش ذخیره نیتروژن میزان نیتروژن در ماده خشک دانه و بوته محاسبه و به عنوان معیاری از میزان نیتروژن تثبیت شده برای هر ژنوتیپ تعیین و ثبت گردید نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین لاین های مورد بررسی برای کلیه صفات یادداشت برداری شده تنوع ژنتیکی وجود دارد ضرایب همبستگی ساده بین صفات حاکی از وجود همبستگی مثبت بین صفات وزن تر و خشک گره های ریشه با عملکرد دانه در واحد سطح و همچنین همبستگی مثبت بین صفات میزان نیتروژن دانه و بوته با عملکرد دانه در واحد بوته بود

کلیدواژه ها:

نخود زراعی ، نیتروژن ، تثبیت بیولوژیک ، عملکرد و اجزای عملکرد