بررسی مقاومت به تنش خشکی و تعیین صفات موثر بر عملکرد در هیبریدهای ذرت شیرین

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه هیبرید ذرت شیرین ایرانی CHASEوSHAKER آزمایشی در سال 92 در قالب بلوک های کامل تصادفی به صورت اسپیلت پلات با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات تحقیقات مناطق خشک و بیابانی کاشان انجام شد در این تحقیق دورهای آبیاری 4،6،8و10 روز یکبار به عنوان سطوح عامل اصلی در کرت های اصلی و هیبرید ذرت شیرین CHASE ،وSHAKER و ایرانی به عنوان سطوح عامل فرعی در کرت های فرعی قرار گرفتند نتایج نشان داد که رژیم های آبیاری شامل 4و10 روز به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد را داشتند هم چنین کاهش عملکرد دانه نتیجه کاهش تعداد ردیف در بلال و تعداد دانه در ردیف بود عملکرد دانه نسبت به عملکرد بیولوژیکی حساسیت بیشتری به تنش خشکی نشان داد مقایسه هیبریدها در این بررسی نشان داد که هیبرید SHAKER دارای بیشترین وزن پوست بلال عملکرد دانه در واحد سطح و عملکرد بیولوژیک بود همچنین مقایسه میانگین اثرات متقابل هیبرید و رژیم آبیاری نشان داد که حداکثر عملکر دانه مربوط به هیبرید SHAKER به میزان 16375/5 کیلوگرم در هکتار در شرایط بدون تنش و حداقل آن از هیبرید CHASE به میزان 1193/3 کیلوگرم دانه در هکتار در شرایط تنش شدید به دست آمد

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، ذرت شیرین ، عملکرد دانه ، اجزای عملکرد ، شاخص برداشت