نقش رضایت درقانون گذاری بین المللی

نظم جامعه امروز بین الملل نظمی ویژه درنوع خود به شمار میرود جامعه بین الملل تالحظه نگارش این سطور جامعه ای است که فاقد ساختاری متشکل و سازمان یافته برای ایجادقواعد حقوقی نتیجه چنین شکافی به روشنی درفرایند ایجادواجرای حقوق بین الملل هویدا می باشد ازیک سو هیچ قوه قانون گذاری مستقلی درنظام بین الملل جدا ازدولت های حاکم وجود خارجی ندارد و ازاین رو حقوق حاکم برجامعه بین الملل توسط کسانی تدوین و تنقیح میشود که خود باید درنهایت تابع آن قرار گیرند آنچه دراین فرایند توجه هرناظری را به خود جلب می کند اهمیت اراده حاکمیت دولتها درایجادقواعد حقوق بین الملل است به دیگر سخن رضایت دولتها دراین مرحله نقشی بس مهم برعهده دارد درمعاهدات بین المللی به عنوان منبع درجه اول حقوق بین الملل بیش ازهرچیز نتیجه توافق میان دولتها است و به علاوه رضایت دولتها درشکل گیری عرف و اصول کلی حقوقی نقش خاص خود را دارد

کلیدواژه ها:

رضایت ، حقوق بین الملل ، حاکمیت اراده ، عرف و معاهده