بررسی اثربخشی آموزش مدیریت کنترل خشم بر پرخاشگری و افکار پرخاشگری سربازان یکی ازیگانهای نظامی استان خراسان رضوی

این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش مدیریت کنترل خشم بر پرخاشگری و افکار پرخاشگری سربازان یکی از یگان های نظامی استان خراسان رضوی در سال 1313 19 پرداخته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح - پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جامعهی آماری این پژوهش را کلیهی سربازان یکی از یگان های استان خراسان رضوی که در سال 1313 مشغول به خدمت می باشند تشکیل می دهد. نمونهی پژوهش شامل 00 نفر از سربازان یکسال خدمت که نمره آنها در آزمون پرخاشگری، بالا و همچنین پرخاشگری آنها مورد تأیید مشاور یگان بود، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرخاشگری آیزنگ بود. آموزش به صورت کارگاهی و درطی 10 جلسه 10 دقیقهای هفتهای دو بار به گروه آزمایش داده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مدیریت کنترل خشم، پرخاشگری گروه آزمایش را کاهش داده است و بطور کلی تغییرات معناداری بین میانگین های گروه آزمایش و کنترل بوجود آمده و سازگاری خدمتی سربازان افزایش یافته است که این تغییرات ناشی از اثر متغیر مستقل یعنی برنامه آموزشی مدیریت کنترل خشم بوده است

کلیدواژه ها:

کنترل خشم ، پرخاشگری ، سازگاری خدمتی ، سرباز