مهارتهای ارتباطی، زمینه ساز افزایش اثربخشی کیفیت تدریس معلمان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی اساتید دانشگاه با کیفیت تدریس آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 94-93 به روش توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی اجرا گردید. از مجموع 1280 نفر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بر اساس جدول کوکران تعداد 370 نفر به شیوه تصادفی و از نوع طبقه ای نسبتی انتخاب شده و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی استاندارد مهارتهای ارتباطی بارتون. جی. ای و پرسشنامه ی استاندارد کیفیت تدریس سراج (2003) بوده است که روایی هر دو پرسشنامه از طریق اساتید تائید شد و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/859 و 0/912 محاسبه گردید. داده های تحقیق توسط نرم افزار 19 spss و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهند که در بین مهارتهای ارتباطی اساتید، مهارت بازخورد بیشترین ضریب تاثیر را بر کیفیت تدریس دارد . در تبیین این رابطه می توان گفت، برای آن که بتوانیم اثربخشی تدریس را بیشتر نموده و موجبات ارتقاء سطح علمی جامعه فراهم آورده شود، مهارت های بازخورد اساتید عامل مهمی در افزایش اثربخشی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت بازخورد ، مهارت خودافشایی ، مهارت شنود ، مهارت کلامی ، کیفیت تدریس