بررسی لزوم بازنگری سیاست ها با در نظر گرفتن شرایط تحریم در اقتصاد ایران

از منظر اقتصاد مقاومتی چگونگی اعمال سیاستهای مقابله با شوکها و کاهش تأثیر آنها در شرایط تحریم، یکی از مهمترین عوامل کاهش آسیب پذیری و تبدیل تهدیدها به فرصتها است. ازاین رو بررسی نحوه اثرگذاری تکانههای مؤثر بر شکاف تولیدی می تواندرهنمودهای مناسبی جهت اعمال سیاستهای صحیح در اختیار قرار دهد. در راستای این امر پژوهش حاضر با تخمین الگوی ساختاری خودهمبسته برداری نئوکینزی در دو نمونه زیر نسبت به مقایسه شرایط تحریم و دوره زمانی قبل از تحریم پرداخته است. الف( دادههای فصلی 1372 - 1385 ب( دادههای فصلی 1372 - 1391 . مهمترین هدف این مقاله بررسی تأثیر تحریمهای اقتصادیدر اثرگذاری تکانههای طرف تقاضا، طرف عرضه، نرخ ارز اسمی و نرخ رشد پایه پولی بر شکاف تولیدی میباشد. جهت تطبیق مدل با اقتصاد ایران، قیمت نفت بعنوان متغیر برونزا در نظر گرفته شده است. با مقایسه نتایج حاصل از برآورد مدل در دو نمونه مذکور میتوان نتیجه گرفت که در دوران تحریم کلیه تکانههای فوق باعث ایجاد نوسانات عمیق تر در شکاف تولیدی شده و در بازه زمانیطولانی تری تعدیل میشوند. در هر دو نمونه تکانه مثبت نرخ رشد پایه پولی در ایجاد نوسانات شکاف تولیدی دارای درجه اول اهمیت است. تأثیر این تکانه در کوتاهمدت باعث ایجاد نوسانات شدیدتر در دوره تحریم شده و در بلندمدت باعث افزایش تورم و کاهش شکاف تولیدی شده است. از این رو استفاده از سیاست پولی انبساطی در زمان تحریم توصیه نمیشود. تکانه مثبت نرخ ارزاسمی در نمونه اول باعث افزایش شکاف تولیدی شده است، لیکن در دوران تحریم تأثیر این تکانه، باعث کاهش تولید و به تبع آن شکاف تولیدی شده است. لذا جهت مطالعات آتی پیشنهاد می شود برقراری شرط مارشال لرنر در شرایط تحریم آزمون گردد

کلیدواژه ها:

نرخ رشد پول ، نرخ ارز ، نئوکینزی ، تحریم