مطالعه رفتار ارتعاشاتی بتن تقویت شده با نانولوله های کربنی با استفاده از روش اجزاء محدود

در این مقاله، به کمک روش اجزاء محدود، اثر افزودن نانولوله های کربنی بر رفتار ارتعاشی بتن مورد بررسی قرار می گیرد. به اثر پارامترهای مختلفی نظیر طول نانولوله، قطر نانولوله و درصد حجمی پرکننده بر فرکانس بتن تقویت شده با نانولوله های کربنی، بررسی میگردد. به علاوه، دو شرط مرزی یک سرگیردار و گیردار-گیردار بر نانوکامپوزیت، اعمال میگردد. نشان داده می شود که با افزایش طول نانولوله، فرکانس نانوکامپوزیت حاصل، کاهش مییابد. به صورت مشابه، افزایش قطر نیز باعث کاهش فرکانس خواهد شد. همچنین، بر اساس نتایج، با افزایش درصدحجمی، فرکانس طبیعی بتن تقویت شده با نانولوله های کربنی، افزایش قابل توجهی را خواهد داشت. در نهایت، پنج شکل مود اول نیز ارایه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رفتار ارتعاشاتی ، بتن ، نانولوله کربنی ، روش اجزاء محدود