بررسی عوامل موفقیت و شکست ERP در مدیریت سازمان ها

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,340

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSECONF03_149

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

سیستم ها برنامه ریزی منابع سازمانی ( ERP ) نرم افزارهای جامع طراحی شده برای یکپارچه سازی کارکردها و فرآیندهای کسب و کار هستند. سیستم های ERP سیستم های اطلاعاتی ( IS ) هستند که چندین کارکرد کسب و کار را با هم یکپارچه می سازند. کاربرد برنامه ریزی منابع سازمانی ( ERP ) اغلب به عنوان یک سرمایه گذاری استراتژیک دیده می شود که می تواند مزیت رقابتی قابل توجهی را با بازگشت مثبت مهیا کند روایت های صنعتی بسیار زیادی در مورد شکست طرح های ERP وجود دارد. همچنین روایت های زیادی در مورد مزایای قابل توجه به دست آمده از طرح های موفق ERP گزارش شده است. طبق آمار، اکثریت پیاده سازی های ERP با شکست مواجه می شوند. شکست به معنی لغو کل پروژه، و یا شکست برای شروع عملیات در محدودیت های زمان و / یا بودجه است. در این پژوهش منابع مختلف پیرامون موضوع عوامل شکست و پیروزی در سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که عوامل اصلی در موفقیت و شکست شامل: حمایت مدیریت ارشد، مدیریت پروژه، اتباطات، مدیریت تغییر، عوامل فرهنگی، تیم پیاده سازی، تخصص خارجی، کاربر ERP ، انتخاب سیستم ERP است. همچنین نتیجه شد که ERP یک نگرش شرکتی واحد و یکپارچه از تجارت مهیا می کند که شامل تمام توابع و بخش ها و همچنین یک پایگاه داده شرکت است که در آن تمام جهت قادر ساختن شرکت به دستیابی به اهداف خود از افزایش ارتباطات و پاسخگویی به همه ذینفعان، معاملات تجاری پردازش، نظارت، و گزارش می شود. اما پیاده سازی سیستم ERP نیاز به تمرین محتاطانه در تفکر استراتژیک، برنامه ریزی دقیق و مذاکرات با همه ذینفعان است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی منابع سازمانی ، ERP ، منابع سازمان

نویسندگان

سید حسین سیادت

استادیار گروه مدیریت و فناوری اطلاعات دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

محمد کاظمی

کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

افسانه امیری دارستانی

دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه شهید بهشتی