تبیین و ارزیابی آسیب پذیری کلان شهر تهران در برابر زلزله

تهران بعنوان بزرگترین کلان شهر و پایتخت کشور از جمعیت و وسعت بسیار زیادی برخوردار است که یکی از دلایل آن ایفای نقش مرکزیت می باشد. اعطای وظایف و مسئولیت های بی شمار به تهران و افزایش روزافزون جمعیت آن، این کلان شهر را ملزم به توسعه نموده است که توسعه آن منجر به شکل گیری بخش هایی از شهر بر روی مناطق پرخطر شده است. توسعه بی رویه و ناموزون تهران، این کلان شهر را به یکی از آسیب پذیرترین نقاط کشور تبدیل کرده است. در زمینه مخاطرات محیطی که پایتخت را دامنگیر خود ساخته، زلزله نگران کننده ترین و مخرب ترین آن ها به نظر می رسد که درصورت بروز آن، اثرات ناشی از این رخداد غیرقابل پیش بینی نه تنها تهران بلکه تمام کشور را دچار مشکلات بی شماری خواهد ساخت. مقاله حاضر ضمن تلاش در جهت شناسایی مناطق زلزله خیز تهران در پی پاسخگویی به این سوال اساسی است که چه راه کارهایی جهت پیشگیری و یا مبارزه با بروز این خطر احتمالی وجود دارد؟ تهران با بیش از هشت میلیون نفر جمعیت و 730 کیلومتر مربع وسعت، دارای تراکمی معادل 10555 نفر در کیلومتر مربع می باشد. قرارگیری تهران بر روی گسل های فعال با وجود تراکم زیاد جمعیت آن، تهدید بزرگی برای پایتخت کشور به شمار می آید. این امر گویای اهمیت چنین تحقیقی است. هدف شفاف سازی هر چه بیشتر اهمیت پرداختن به این بحران پرخطر در تهران و ارائه راه کارهای مناسب جهت امقابله با آن می باشد. تحقیق حاضر با روش اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که پایتخت کشور وضعیت نگران کننده ای را در مواجه با خطر زلزله پیش رو دارد و در زمینه مبارزه با آن بخش دولتی مهم ترین نقش و وظیفه را برعهده دارد.

کلیدواژه ها:

تهران ، زلزله ، آسیب پذیری