آسیب شناسی توسعه درونی شهر تهران با تاکید بر نقش بنیانهای روستایی

کنکاش در سابقه اسکان شهر تهران نشان داده است که این شهر دارای خاستگاه روستایی است و حتی در گسترش فیزیکی خود نیز سکونتگاههای روستایی پیرامون را (نظیر دارآباد، اوین، درکه، ده ونک، پونک، شمیران و ...) در خود ادغام کرده است. ساختار کالبدی ارگانیکی این روستاها (با شکل مجتمع، فرمی منظم و...) که متاثر از عوامل و نیروهای اجتماعی- اقتصادی و بویژه محیطی- اکولوژیک شکل گرفته بود با نقش پذیری جدید در نظام شهری تهران با چالشهای اساسی در زیرنظامات شبکه معابر، محلات، کاربری اراضی و مسکن روبه رو شدند. عینیت یابی فضایی این چالشها در بنیانهای روستایی که اکنون به عنوان محلات شهر تهران قلمداد می گردند، کلیت نظام شهری تهران را علیرغم تلاشهای صورت گرفته، نابسامان ساخته است. مقاله حاضر با روشی قیاسی به دنبال تحقق اهداف زیر بوده است:× تبیین ساختار کالبدی بنیانهای روستایی شهر تهران × تبیین آسیب های کالبدی توسعه درونی بنیانهای روستایی شهر تهران × تبیین نقش بنیانهای روستایی در بروز موانع توسعه درونی شهر تهران