نقش مطالعات ژئومورفولوژیک در کاهش خسارات ناشی از سرمازدگی محصولات کشاورزی

سرمازدگی و یخبندان از دیرباز یکی بلایای طبیعی زیانبار و از عوامل هم از بین رفتن محصولات زراعی و باغی و رساندن خسارات مالی فراوانی به کشاورزان بوده است. عامل اصلی ایجاد یخبندان و سرمازدگی گیاهان، دما و پارامترهای اقلیمی از قبیل فشار، رطوبت، نوع ابر و ... که بر دمای یک منطقه تاثیرگذار هستند، می باشند. در همین راستا اکثر مطالعات انجام شده برای مقابله با این بحران محیطی به مطالعات اقلیمی و کشاورزی می انجامد که خروجی این مطالعات گاهی حذف گونه های گیاهی با کیفیت و مطلوب اما دارای ریسک سرمایه پذیری بالا در منطقه می باشد. در حالی که همین گونه در مکانهایی با تفاوت توپوگرافی در یک منطقه دارای بازده متفاوتی از محصول در یک سال می باشد. که این تفاوت را باید در تفاوت در ژئومورفولوژی یک منطقه و به طبع آن تفاوت دمایی در آن مناطق جستجو کرد. هر چند عامل اصلی سرمازدگی گیاهان دما می باشد ولی خود عامل کاهش دما در یک منطقه خود تابع عوامل گوناگونی مانند پستی و بلندی منطقه می باشد به طوری که در سطح یک منطقه مکان هایی مانند دره ها و زمین های اطراف رودخانه، زمین های پشت به آفتاب و پای کوهها در فصل گل و میوه دهی نسبت به مناطق مجاور سردتر می باشند و با مشخص نمودن این مناطق و معرفی آن به کشاورزان می توان به آنها در انتخاب گونه مقاوم کمک نمود. منطقه مورد مطالعه در جنوب استان اصفهان واقع شده است و یکی از بزرگترین تولیدکنندگان سیب درختی در کشور می باشد و سالانه خسارات زیادی به دلیل سرمازدگی به باغداران این منطقه وارد می شود.

کلیدواژه ها:

سرمازدگی ، ژئومورفولوژی ، عوامل اقلیمی ، شهرستان سمیرم