تحلیل فضایی امواج گرما در کلان شهر تهران

رویدادهای اقلیمی حدی چون امواج گرما (دوره ای از تابستان با دماهای غیر عادی فوق العاده بالا) سبب خسارت های فاجعه بار در اکوسیستم های طبیعی و اجتماع انسانی می شود. بنابراین شناسایی و معرفی این رویداد، مهمترین گام در پیشگیری و کاهش اثرات زیانبار آنها است. در این تحقیق موج گرما به عنوان یک دوره تداوم دار با حداقل 3 روز متوالی، دارای حداکثر دمای روزانه فراتر از صدک 90ام از سری مشاهدات بلندمدت حداکثر دماهای روزانه در طی دوره آماری موجود در هر ایستگاه از شهر تهران تعریف می شود. امواج گرما با استفاده از داده های حداکثر دمای روزانه 5 ایستگاه سینوپتیک شهر تهران، در طی دوره آماری 2007-1996 از نظر مکانی تحلیل شده است. نتایج حاصل از این تحلیل مکانی نشان می دهد که امواج گرما در نواحی جنوبی و جنوب شرقی دارای بیشترین شدت بوده، در حالی که فراوان ترین و طولانی ترین امواج گرما در بخش های مرکزی و شمالی شهر مشاهده می شود.

کلیدواژه ها:

رویداد اقلیمی حدی ، دمای حدی ، امواج گرما ، شدت امواج گرما ، مدت امواج گرما ، کلانشهر تهران