بررسی نگرش، آگاهی و عملکرد مردم اصفهان در استفاده از طب سنتی در سال 1389

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,983

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MTHE01_094

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1389

چکیده مقاله:

طب تکمیلی که طب طبیعی، طب جانشین، طب سنتی یا غیر رسمی هم خوانده میشود از قدیمیترین شیوههای درمانی در جوامع بشری است که خیلی پیشتر از طب مدرن مورد استفاده ملل مختلف بوده و رشد و نمو خود را مدیون سنت، فرهنگ و آداب و رسوم ملل مختلف است. روشهای درمانی اصلی در طب تکمیلی عبارتند از: طب سوزنی، کایروپراکتیک ، مرهمگذاری، گیاه درمانی، هومئوپاتی، خواب درمانی، ماساژ درمانی، ناتوراپاتی و اوستئوپاتیو .... طب تکمیلی در جوامع در حال توسعه از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است و روند رشد آن در کشورهای توسعه یافته صنعتی بسیار سریع است. در حدود 30 تا 50 درصد کل گیاهان دارویی مورد مصرف مردم جهان در چین تولید می شود. در اروپا، آمریکای شمالی و دیگر کشورهای صنعتی، بالغ بر 50 درصد مردم از درمانهای مکمل و جایگزین، حداقل یکبار استفاده کردهاند. در سانفرانسیسکو، لندن و آفریقای جنوبی، 75 درصد مبتلایان به ویروسHIV، از طب سنتی و طب مکمل و جایگزین برای درمان استفاده میکنند. بطور کلی بازار جهانی سالانه بالغ بر 60 بیلیون دلار صرف داد و ستد داروهای گیاهی، گیاهان دارویی و درمانهای طبیعی. در ایران نیز استفاده از این روشها رو به افزایش است .این بررسی به دلیل ضرورت شناسایی میزان علاقه و آگاهی و استفاده از طب تکمیلی روی مردم شهر اصفهان در سال 1389 انجام گرفته است.نتایج نشان می دهد 96 درصد (41% افراد کاملا و 55% تا حدودی) به روشهای طب مکمل اعتقاد و نگرش مثبت دارند و4% اصلا اعتقادی به این روشها ندارند. 42% از جمعیت تحت مطالعه از درمان توسط این روشها رضایت کامل و 53% تا حدودی راضی بودند. 5% نیز اصلا رضایت نداشتند.با توجه به اطلاع رسانی 23 روش طب تکمیلی در پرسشنامه و درخواست حداکثر سه مورد از موارد استفاده از روشها به ترتیب گیاهان دارویی با 66%، دعا با 43% و تفریح درمانی با 21% و10%حجامت بود. آب درمانی، یوگا، تن آرامی و موسیقی درمانی و ماساژ درمانی نیز از مواردی است که در حد 5% افراد از آنها استفاده کرده اند.فرضیه های تحقیق که در مورد نگرش مثبت مردم به طب تکمیلی و استفاده از آن بود، اثبات گردید.نتایج تحقیق حاضر، نتایج تحقیقی که برای تعیین میزان آگاهی و نگرش جمعیت شهر تهران در مورد طب گیاهی انجام شده است را مورد تأیید قرار می دهد. تحقیقات نشان می دهد 40 درصد از بیمارانی که نزد متخصصان طب تکمیلی می روند، قبلاً به علت همان بیماری تحت درمان ناکافی و ناموفق پزشکان قرار گرفته اند.در عین حال، آرای بیماران نسبت به درمان با طب تکمیلی، خبر از رضامندی آنان میدهد. کاربرد صحیح و خردمندانه طب تکمیلی میتواند مانع هدر رفتن بسیاری از منابع مالی مراکز درمانی شود و تختهای خالی بیمارستانها را افزایش دهد. هر چند که موثر بودن خیلی از درمان های تکمیلی یا جایگزین ثابت نشده است. خیلی از درمان های جایگزین به وسیله محققان دقیقا مطالعه نشده اند. ادعا در مورد تاثیر آنها اغلب بر پایه داستان های فردی بیمار استوار است، تا اینکه بر آزمایشات بالینی دقیق و هدایت شده. این به آن معنی است که هنوز از راه علمی نتوانسته اند موثر بودن این روش ها را اثبات کنند. بنابراین لزوم بررسیهای تخصصی بیشتری روی تک تک روشهای درمانی و میزان موفقیت آنها در درمان بیماریها ضروری است.

نویسندگان

سوسن فدایی

کارشناس بهداشت عمومی، مدیر آموزشگاه بهورزی مرکز بهداشت شماره ۲ اصفها

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • کینتون، ج.1378. فشار درمانی، معتکف، ن.نسل نو اندیش.تهران.صفحه .128 ...
  • موسوی نسب، ج.1377. آموزش مراقبه(مدی تیشن). انتشارات فراروان. صفحه67. ...
  • ولیزاده، ص. محمد زاده، ع. 1381.روانشناسی هیپنوتیزم.انتشارات تلاش.چاپ سوم.144 صفحه. ...
  • نصرتی، م.حجامت تاچه حدجنبه علمی دارد؟ سایت معاونت تحقیقات _ ...
  • نمایش کامل مراجع